پاسخ به شبهاتی در مورد داروی امام کاظم (ع)
شبهه اول : سند روایت داروی امام کاظم (ع) در کتاب طب الائمه است، حسین و عبدالله فرزندان بسطام بن سابور این روایت را نقل کرده اند، آیا این دو نفر در علم رجال توثیق شده اند ؟ چرا در برخی روایات افراد ناشناخته وجود دارند ؟
✍️ پاسخ :
اولا : تحقیقات صورت گرفته در مورد این کتاب مبین اعتبار این کتاب و نویسندگان آن است، نویسندگان آن توسط نجاشی (رجالی بزرگ) مدح و توثیق شده اند .
ثانیا : بسیاری از گزاره های این کتاب در کنار روایات کتب معتبر و قوی دیگر تقویت و تطبیق داده می شوند، و مستند داروی امام کاظم (ع) و مفرداتش به این کتاب محدود نمیشود .
علت عدم شهرت برخی از روات آن بخاطر این بوده است که برخی از این روات متمرکز در طب بودند، و طب در آن زمان اهمیت چندانی نداشت. هر شهری یک یا دو حکیم بیکار و منتظر بیمار داشت، و بیماری مثل الآن زیاد نبود، در آن زمان امور اعتقادات و امامت و فقه و اخلاق در درجه اول اهمیت بوده است. بهمین خاطر میبینیم که مثلا از جناب جابر بن حیان چندان اثر و نقلی نیست و در این حیطه چندان اثر و روایت ندارد .
اما الآن بفضل پزشکی تجاری از هر ۱۱ نفر یک نفر قند دارد، و ۲۰ ملیون نفر مبتلا به فشار خون و ۲۵درصد مردم مبتلا به نازایی و… بخاطر همین الآن طب مهم شده است.
این دارو دو سند دیگر در کتاب معتبر طب الائمه الصادقین جناب تلعکبری (نسخه خطی) دارد که یکی مرفوعه است و آن را در مورد درمانی بیان کرده، ودیگری موثقه یا صحیحه است که همین مضمون (لم یمرض) به کار رفته است .
۲️⃣ شبهه دوم : این کتاب مال قرن چهارم است قبل آن چگونه مستند میشود به امام معصوم ؟
✍️ پاسخ :
اولا : نقل احادیث بصورت سلسله سند است تا منتهی می شود به معصوم، نه اینکه یکراست نویسنده مستقیم بصورت مرسل حدیثی را از معصوم را نقل کند، و کتب حدیثی دیگر نیز همینطور است، شیخ صدوق که کتب حدیثی زیادی را نوشته، نیز متوفای قرن ۴ (۳۸۱ق) می باشد، بنابرین همان نوع سلسله سندی که در مقولات دینی ما وجود دارد در طب هم هست.
ثانیا : روایات طبی منحصر در این کتاب نیست، بلکه بسیاری از کتب دیگر و معتبرتر نیز روایات طبی را نقل کرده است، تنها کتاب کافی بیش از ۲۳۰۰ روایت طبی نقل کرده است (طبق تحقیق مقاله دانشگاهی)، خوب است پاورقی ها ی ۴ جلد کتاب طب الرسول المصطفی تالیف آیت الله تبریزیان نگاهی شود .
۳️⃣ شبهه سوم : سند روایت طب الائمه ضعیف است، لذا سند قابل دفاع نیست .
✍️پاسخ :
اولا : ضعف سند دال بر خلاف واقع بودن و دروغ بودن نیست، و تجربه جبران کننده ی ضعف سند است (تطابق متن روایت با واقع) .
ثانیا : این روایت دو سند دیگر دارد که قوی می باشند، در کتاب طب الائمه الصادقین تلعکبری ، به این سلسله روات توجه کنید :
خود تلعکبری (ثقه معتمد، عظیم المنزله)
ابن همام (شیخ الاجازه)
عن عبد الله بن جعفر حمیری (صاحب قرب الاسناد)
عن احمد بن محمد بن عیسی (شیخ القمیین ولم یرو الا عن ثقات)
عن محمد بن اسماعیل بن بزیع (ثقه)
عن حفص بن غیاث (عامی ثقه) عن ابی عبد الله
جناب شهید اول هم در دروس روایت را آورده است .
در واقع انتساب به امام صادق (ع) دقیق تر است ولی این نام معروف شده، بنابرین مبانی رجالی یک شخص هم نمیتواند فصل الخطاب باشد. علاوه بر آنکه سند معتبر دیگر موجود است .
ثبت دیدگاه