چرا وقتی به حضرت رضا (علیه السلام) سم دادند خودشان را درمان نکردند ؟

چرا وقتی به حضرت رضا (علیه السلام) سم دادند خودشان را درمان نکردند ؟

اولا : یکی از قوانین حتمی پروردگار، مرگ و رفتن از این دنیاست و برای هیچ کسی قابل استثنا نیست، فرض شبهه این است که 👈(هر کسی که علم طب دارد نباید بمیرد)
آیا علم طب و دانش پزشکی مانع مرگ می‌شود؟ جالینوس و ابن‌سینا و هزاران طبیب و متخصص مرده‌اند ، هیچ کس در این دنیا تا آخر زنده نخواهد ماند .
بنابراین از مرگ گریزی نیست ، و سبب موت هم یکی از اسباب ظاهری مثل بیماری و مسمومیت و… می باشد، و اگر امام اقدام به درمان مسمومیت می کردند، پس مرگی در کار نخواهد بود، و این مخالف سنت خداوند روی زمین است .

ثانیا : آیا چونکه امام علم طب را دارد باید همه جا باید دست به کار شده و تجویز کند؟ آیا تفسیر صحیحتر این نیست که پیامبر و امام که از خدا علم آموخته‌اند و به مقدرات الهی نیز آگاهند، در بیماری و حیات و مرگ تسلیم او هستند و از آنجا که می‌دانند در کدام وقت قرار است تقدیر الهی جاری شود پس با آن مقابله نمی کنند .
👈کما اینکه روایت شده امام حسن به اهل بیت خویش فرمود: «إنِّی أموتُ بالسُّمِّ، کما مات رسول الله»؛ من با زهر از دنیا خواهم رفت؛ همانطوری که رسول الله (ص) با زهر از دنیا رفتند. بهمین خاطر در چنین مواقع خود را درمان نمی کنند، با همین استدلال است که امام حسین علیه السلام در کربلا یاری فرشتگان را نمی‌پذیرد.

✍️ثالثا : اراده ی ائمه اطهار (علیهم السلام) بر اساس اراده و مشیت خداست و ایشان با تقدیر الهی هیچ وقت مخالفت نمیکنند، وگرنه میتوانستند حتی جلوی زمینه ی پیش آمدن قضایا (مسمومیت) را هم بگیرند. اما از این قدرت در هر زمینه ای استفاده نمیکنند، چون آنها راضی هستند به آنچه که امر اول خداوند به آن تعلق گرفته است .
👈همانطور که امام باقر علیه السلام هنگام شهادت به عامل مسمومیت زین فرمود: (إنی لأعرف الشجره التی نحت منها، ولکن هکذا قدر) من حتى آن درختى که این زین از آن ساخته شده را میشناسم، ولی تقدیر همین است …

✍️رابعا : در روایات بیماری بر دو قسمت تقسیم شده است ، بیماری سام و بیماری غیر سام، بیماری سام بیماری مرگ است که هرگونه درمان در آن اثر نمی کند، و بیماری غیر سام (غیر بیماری مرگ) امکان درمان دارد، و هنگامی که حضرت طبق علم خود به بیماری سام (مسمومیت در این مورد) رسیدند که از دنیا رفتن خود را بوسیله ى آن قطعی می دیدند ، بهمین خاطر اقدام به درمان خود ننمودند .

✍️خامسا : در موارد متعددی خود ائمه (علیهم السلام) در طول حیات خود، بیمار شده و خودشان را درمان نموده اند :
👈کما اینکه پیامبر (ص) بیماری خود را با سعوط خاصی طبق دستور خود درمان نمودند/الکافی ۸: ۱۹۳ ح ۲۲۹ .
👈کما اینکه امام صادق (ع) معده درد خود را طبق دستور خاصی درمان نمودند/ الکافی ۶: ۳۴۲ ح ۷ .
👈یا اینکه امام صادق (ع) درد شدید خود را با نسخه خاص خود درمان نمودند/الکافی ۳۴۱ ح ۱ .
👈یا اینکه امام رضا (ع) تب و سردرد خادم خود را با دستور به ریختن برگ کاسنی کوفته بر روی برگه ای و ریختن قطراتی روغن بنفشه بر آن درمان نمودند/الکافی ۶: ۳۶۳ ح ۹ .
بقلم: سید مرتضی غریب حسینی