توالت در معماری اسلامی

 توالت در معماری اسلامی

خصوصیات دستشویی در معماری اسلامی

✅  پوشیده بودن محل آن

↩️ در احکام اسلامی دیده شدن عورت حرام است لذا باید توالت در و دیوار داشته باشد(توالت های معماری غربی که کنار هم و بدون حائل است ممنوع است)

✅ پنهان بودن

↩️ امام صادق(علیه السلام): در ساختمان خانه، مستراح در پنهان ترین نقطه باشد؛ چنانکه در ساختمان بدن نیز، محل دفع پنهان شده است.
(قرار دادن توالت در قلب خانه، از پدیده های شوم معماری غربی است)

✅ جدا بودن محل دستشویی و مسواک

↩️ امام کاظم (علیه السلام): مسواک زدن در توالت، دهان را بدبو مى کند.
(در معماری جاهلانه غربی جایگاه مسواک داخل توالت تعبیه شده است)

✅ جدایی دستشویی و توالت

↩️ در فقه اسلامی، مخلوط شدن آب وضو و آب توالت ممنوع است،و بنابر احادیث موجب کم شدن رزق است، لذا بایستی چاه شستشو، وضو و آشپزخانه با توالت جدا باشد.(در معماری غربی تمامی فاضلاب ها به یک محل ریخته می شود)

✅ جدایی توالت و حمام

↩️ بخارات سمی مستراح خیلی مضر است که از مضراتش می توان ریزش مو و بد بو شدن دهان را نام برد.طراحی توالت باید بگونه ای باشد تا موجب حداقل ماندن شخص در توالت شود.در معماری اسلامی می‌بایست از یکی شدن حمام با مستراح و دستشویی جلوگیری شود تا مدت ماندن شخص در مستراح را به حداقل برساند(بخلاف جانمایی معماری غربی)

✅ نشستن روی پا

↩️ بنابر احکام باید هنگام نشستن کمی به پای چپ فشار آورده شود لذا سنگ دستشویی برای این منظور تعبیه شود.(در معماری غربی به تبع پزشکی غربی، نشستن روی پا را مضر می دانند ولذا توالت فرنگی را توصیه می کنند که از نظر طب اسلامی زیانبار است.)

✅ خلاف جهت قبله ساخته شود

↩️ جهت کاسه توالت نیز می‌بایست رو و‌ پشت به قبله نباشد.(چنین درکی در معماری غربی وجود ندارد)