اطریفل – معرفی دارویی دیگر از طب اسلامی

خواص کلی طریفل یا اطرفیل

رقیق کننده خون
,ضد سردرد گرم, برطرف کننده جوشهای دموی و سوداوی ,کمک به برگشت دریچه کاردیای معده ,درمان واریس , بواسیر , دباغی کردن جدار داخلی معده , نافع برای کسانیکه ریفلاکس دارند و بیش از حد ترش میکنند,درمان ام اس, مصرف مداومش مانع سفید شدن مو میشود ,رنگ رخسار را جلا میدهد ,هاضوم, کمک به بهبودی عضلات قلب ,
بینایی را زیاد میکند,مصرف مداومش مانع افتادگی صورت میشود ,کمک به رفع اسپاسم های عضلانی.

ترکیبات طریفل:

هلیله سیاه+بلیله(شسته شود)+امله مقشر(هسته اش جدا شود)
همه به مقدار مساوی اسیاب وبعد مخلوط شود.ویک دهم وزن مجموع این مواد صدگرم روغن زرد گاوی اضاف ومخلوط شود.
وبعد۳برابر وزن کل عسل خوب اضافه ومخلوط شود.

طریفل داروبی است وسیع الطیف که دارای خواص زیر است :

– رقیق کننده خون

– ضد سردرد گرم

– برطرف کننده حوشهای دموی و سوداوی

– کمک به برگشت دریچه کاردیای معده
یعنی قرصهایی مانند راینیتدین و امثالهم
فقط اسید معده را خنثی میکنند در حالی که اطریفل درمانش ریشه ای است.

– درمان واریس

– بواسیر

– دباغی کردن جدار داخلی معده

-کسانیکه ریفلاکس دارند و بیش از حد ترش میکنند، عامل اصلی صاف شدن پرزها و نقاط چین دار معده است درحالی که اطریفل مانند سمباده عمل میکند. یعنی جدار داخلی دستگاه گوارش را سمباده زده و یا دباغی میکند.

– مصرف مداومش مانع سفید شدن مو میشود.

– رنگ رخسار را جلا میدهد.

– باعث هضم غذا میشود.

– کمک به بهبودی عضلات مخطط قلب میشود.

– بینایی را زیاد میکند.

– مصرف مداومش مانع افتادگی صورت میشود.

– کسانی که معده عصبی دارند، مصرف آن باعث آرامش اعصاب زوج دوازدهم معده میشود چون میخک دارد و معده با خوشبوها عجین است.
– کمک به رفع اسپاسم های عضلانی میکند.

– کمک به ساخت غلاف میلین در بیماران ام اسی

و بسیار خواص دیگر که به همین علت به آن میگویند داروی وسبع الطیف

طریفل، دارویی از زمان حضرت موسی (ع)

یکی از دارو های خوب و اساسی برای رفع رطوبت بدن و در عین حال ساده در طب اسلامی داروی طریفل است. دستور طریفل همان گونه که در روایات ما آمده از زمان حضرت موسی (ع) به ایشان وحی شده و دارویی با قدمت زیاد به حساب می آید.

کار اصلی این دارو خشک کردن رطوبت های مضر بدن از جمله آبریزش بینی در کودکان و بزرگسالان است.

این دارو طبق تجربه ای که انجام شده و ملاک و ریشه ای که دارد درمان بیماری رماتیسم است که در طب جدید درمانی ندارد.

مواد اصلی این دارو عبارتند از هلیله سیاه، بلیله و آمله و عسل و روغن زرد گاوی ست.

کتاب طب الائمه از قول حضرت رضا علیه السلام روایت کرده‏اند که روزى جمعى از پزشکان در محضر ایشان از خواص چندین دارو توصیف مى‏کردند، آن حضرت فرمود:
شما از ادویه تعریف مى‏کنید ولى نمى‏دانم چرا هلیله و رازیانه را فراموش کرده‏اید و انواع هلیله‏ها براى تقویت معده، حافظه، ذهن و حواس و امراض روحى سود فراوان دارند.
استعمال آنها در وقت تب از هر راهى جایز نیست، هلیله مقوى کبد و حواس پنجگانه است و پاشیدن سوخته هلیله خون بواسیر را بند مى‏آورد و براى تقویت دندان و لثه مجرب است و مقدار خوراک آن دو مثقال و در جوشانده آن هفت مثقال.

سعید بن جناح از اصحاب امام صادق علیه السلام روایت مى‏کند که آن حضرت فرمود:
موسى بن عمران از رطوبت بدنش به خدا شکایت نمود، خداوند به وى فرمود: هلیله و بلیله و آمله را با عسل معجون کن بخور. امام فرمود: این همان است که به نام اطریفل نامیده مى‏شود.
ابن عباس معجونى دیگر از رسول خدا صلى الله علیه و آله روایت مى‏نماید که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: هلیله سیاه و بلیله و آمله را با روغن گاو بجوشان که اطریفل اطرفیل نامیده میشود
اطرفیل موارد متنوع دارد
یک نوع دیگش شاهتره و…. هست

انواع اطریفل ها

اطریفل ها در کل مغز را تخلیه می کنند از خون فاسد و اخلاط مضر.

اطریفل تقویت گوارش.

اطریفل گشنیز:

در صفراوی ها و تجمع صفرا در سر کاربرد دارد
تقویت معده می کند در مشکلات ناشی از باد خوب است.
اگر مشکل از بخار باشد مقدار گشنیز را بیشتر می کنند.

اطریفل سنایی:

مو را سیاه می کند با مداومت
اطریفل سنا مجرب در آله و سعفه

اطریفل ملین:

برای سردرد ها و مشکلات ناشی از معده مناسب است
اطریفل ملین تالیف علوی خان منی دماغ و سینه از بلغم و دافع نزله

اطریفل مسهل:

برای زمانی که تخلیه مغز باید سریع تر انجام شود

اطریفل شاهتره علوی خان:

برای امراض سوداوی سر
اطریفل شاهتره  نافع جرب است در مداومت

اطریفل استخودوس:

نافع امراض بلغمی و سوداوی سر
نوع دیگر که مخصوص علوی خان هست.
این مدل دافع اخلاط غلیظ
و بلغمیه و سوداوی از بدن و دماغ است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «الهلیلج الأسود وبلیلج وأملج یغلى بسمن البقر ویعجن بالعسل – یعنی الطریفل -.»
یعنی «هلیله سیاه و بلیله و آمله، به آن روغن زرد گاوی اضافه کرده و بجوشانید و با عسل خمیر درست کنید، این همان طریفل است.» عسل باید به‌اندازه دو برابر دیگر ترکیبات باشد، پس از آماده شدن ترکیبات باید به مدت یک ماه بماند تا اثر آن بیشتر شود.
✅در روایت دیگر به‌جای جوشاندن با روغن، آمده با روغن آغشته شود، چون روغن زرد گران است، درست کردن طریفل به این روش ارزان‌تر خواهد بود.
✅در رساله ذهبیه آمده: «ومن اراد ان یذهب عنه البلغم فلیتناول کل یوم من الاطریفل الاصغر ( مثقالاً واحداً )»
یعنی «کسی که می‌خواهد بلغم از او برطرف شود، هرروز ناشتا از طریفل زرد یک مثقال (چهار و شش‌دهم گرم)»
✅طریفل هم درمان بلغم است هم درمان رطوبت و شاید این دو باهم تلازم داشته باشند. شاید مراد از طریفل زرد همان طریفل باشد که با روغن زرد درست‌شده است زیرا در این حالت کمی رنگ آن به زرد متمایل می‌شود البته شاید هم مراد طریفلی باشد که در ساخت آن به‌جای هلیله سیاه از هلیله زرد استفاده‌شده است.