آیت الله تبریزیان در مقدمه تدریس جلد سوم کتاب طب الرسوال المصطفی :
طب اسلامی یک طب مستقل است
طبی داریم به نام طب اسلامی و این طب اسلامی تفاوت دارد با طب های دیگر که تفاوت کلی و اساسی است و این تفاوت طب اسلامی با دیگر طب ها مانند تفاوت خود اسلام با دیگر مکتب هاست مانند تفاوت اسلام و مسیحیت است تفاوت بین طب اسلام و طب یونانی اینگونه است چون منبعشان یکی است با طب هندی و چینی نیز همین طور است ماند تفاوت خود اسلام و دین بودایی است و تفاوت طب اسلامی با طب شیمیایی مانند تفاوت اسلام با مکتب های امروزی مانند سوسیالیسم ، کمونیسم و… است.
آن چیزی که بنده به آن تاکید دارم و همیشه عرض کرده ام این است که طب اسلامی یک طب مستقل است و هیچ ارتباطی با طب دیگر ندارد و نیازی هم چندان به طب های دیگر ندارد ولی معنایش این نیست که اسلام طب های دیگر را نفی میکند ، طب های دیگر را قبول دارد منتها طب اسلامی برتر است همانطور که عرض د مانند تفاوت خود اسلام با دیگر مکتب هاست و این اختیار با خود شخص است که می خواهد اسلام را انتخاب کند یا دیگر مکتب ها.
طب سنتی که الان در ایران رواج دارد اینها مخلوطی از طب یونانی و اسلامی است و نزدیک تر است به طب اسلامی
باید مرز بین طب اسلامی و دیگر طب ها مشخص شود . این مسئله باید جا بیفتد که اسلام هم طب دارد، اسلام طب کامل دارد و نیازمند دیگر طب ها نیست.
بنده نزدیک ۱۱ هزرپار روایت جمع کردم که اکثز این روایات از کتاب های معتبر شیعه مانند اصول کافی است بعد از نوشتن کتاب بنده خودم تعجب کردم که بیشتر روایات از معتبر ترین کتاب شیعه، کتاب کافی است.
یکی از امتیازات طب اسلامی این است که فلسفه طب را و فلسفه بیماری را بیان می کند.
دنیا دارد حرکت می کند به سمت طب اسلامی و روا نیست دیگران برای ما در این طب صحبت کنند و یک روزی بیایند این طب را به ما بیاموزند
فرق بین طب اسلامی و روایات طبی
در این مرحله چکار باید کرد؟ می دانیم طب اسلامی تاکنون به آن صورت مطرح نشده است فرق بین روایات و طب اسلامی مانند فرق بین کتاب هاب فقهی و کتاب های حدیثی است از خود روایت مستقیم نمی توان حکم شرعی را استخراج کرد باید یک کارهایی روی اینها انجام شود کتاب فقهی ببرسی و حلاجی میکند و تعارض ها را حل می کند و آماده اش می کند این کار را بنده در این کتاب انجام دادم.
اگر قرار است این طب مطرح شود نیاز به کار دارد نیاز به این جلسات دارد نیاز به درس های متععد دارد ، نیاز به نوشتن کتاب دارد
در زمان ناصرالدین شاه به کسی که در دربار حجامت می کرد پول هنگفت دادند تا تیغ ها را زهر آگین کند و این کار را کرد و دو نفر در دربار مردند ناصرالدین شاه عصبانی شد و حجامت را در ایران منع کرد، با این کار جلوی حجامت را گرفتند و آوردند و داروهای شیمیاییشان را در بازار فروختند قبلا کسی انها را نمی خرید تا قبل از آن این حجامت کافی بود، نیاز مردم را برطرف می کرد و حجامت را از مردم گرفتند و به جای آن این سموم شیمیایی را به مردم دادند.
ثبت دیدگاه