قوه مدبره و طبیعت هوشمند بدن چیست؟

قوه مدبره و طبیعت هوشمند بدن چیست؟

طبیعت ، هوشمند و عاقل است
تا بحال فکر کرده اید که چرا وقتی غذا یا یک ماده ناسالم میخورید،دچار حالت قی و اسهال میشوید؟

وقتی ماده سمی داخل معده شود،بدن آنرا با قی دفع میکند چراکه در این حال نزدیکترین راه برای دفع ماده سمی ، دهان است . اما اگرماده سمی از معده بگذرد و وارد روده شود، بدن آنرا از طریق مخرج دفع خواهد کرد . همه اینها به این خاطر است که بدن هوشمند است و همیشه در فعالیتهای خود دست به انتخاب می زند.

معده انسان یک جسم ماشینی بدون درک و احساس نیست ، بلکه میتواند ماده مضر را تشخیص دهد و آنرا دفع کند . طبیبهای سنتی به این هوش و آگاهی که بدن از خود دارد ، طبیعتِ بدن می گفتند .

وقتی که رطوبات مغزی در فصل زمستان افزایش میابد ، طبیعت بدن از طریق بینی و دهان شروع به دفع رطوبات میکند و اینکار بصورت سرماخوردگی خود را نشان میدهد . بعبارت دیگر ، سرماخوردگی فعل طبیعت است برای دفع فضولات و رطوبات اضافی مغز . حال اگر این رطوبات در مغز بماند ، باعث بیماریهای صعب العلاج یا لاعلاجی مثل سکته ، فلج، ام اس ، فراموشی ، کسالت و … میشود .

حکما میگفتند رطوبت غلیظی که از مغز به بینی میآید پاک کننده مواد اضافی مغز و باعث ایمنی در برابر غش و سکته و سر درد و ایجاد خلط مداوم در بینی و زکام و اکثر امراض مغزی و سرفه و سل و اسهال و سنگینی بدن و سر و سستی اعضا و غیر اینهاست . بهمین خاطر است که در احادیث فرموده اند : “ زکام را درمان نکنید ، زیرا زکام لشگری از لشگریان خداست”.عطسه نیز همینطور است و هر بار عطسه تا ۳ روز آدم را از مرگ طبیعی حفظ میکند . در اصل ، هر عملی که بدن برای دفع ماده بیماری و حفظ سلامتی انجام می دهد، از طبیعت مدبره بدن ناشی میشود .
قدما به توانمندی طبیعت ارج مینهادند و خودشان را بر اساس این قانونمندی ها تنظیم میکردند .  .آنها با طبیعت مصالحه و تعامل میکردند ، خودشان را مسلط به طبیعت نمیدیدند بلکه خودشان را با طبیعت میدیدند نه بر طبیعت . طب سنتی داستان همزیستی با طبیعت است به جرات میتوان گفت واژه طبیعت از کلیدی ترین مفاهیم طب سنتی است . شاید بعضی ها فکر کنند که طب سنتی صرفا یکسری داروی گیاهی است و تفاوت آن با پزشکی مدرن در نوع داروهاست . اما شما خوب میدانید که اختلاف بین این دو در جهان بینی های حاکم بر آنهاست . اعتقاد به طبیعت زنده یکی از این جهان بینی هاست که پزشکی مدرن از آن محروم است . با تکیه بر همین طبیعت زنده بود که طبیب های سنتی میگفتند : ” طبیعت در درمان بیماری کافیست “(خلاصه الحکمه.ج۱ص۳۲و۳۳)

 آنها با طبیعت مصالحه و تعامل میکردند ، خودشان را مسلط به طبیعت نمیدیدند بلکه خودشان را با طبیعت میدیدند نه بر طبیعت . طب سنتی داستان همزیستی با طبیعت است.

 
طبیعت زنده،کار عبث و بیهوده نمی کند

هرکدام از کارهای طبیعت،حکمت و مصلحتی دارد.هرچند آن غرض  مصلحت بر ما پوشیده باشد.ملاصدرا میگوید:”طبیعت بر خیر و صلاح است”وبقراط هم معتقد است که طبیعت هیچگاه کار باطل و بیهوده انجام نمی دهد.
سرفه،زکام،تب،بی اشتهایی و عطسه که از بدن سر میزند،همگی باید با شعور حاکم بر بدن تبیین شود،مثلا با عطسه فضولات مغزی دفع میشود و به همین خاطر آنرا شفادهنده دانسته اند.طبیعت،همان قوه مدبره ای است که بدن را تدبیر میکند و همه رفتارهای بدن با آن قوه توجیه و تبیین میشود و بعبارتی همه قوای بدن تحت امر طبیعت اند و طبیعت هم تحت اراده و فرمان حق است(عقیلی.خلاصه ج۱ص۳۲و۳۳)

خطرات مقابله با طبیعت بدن
آیا اعتقاد و عدم اعتقاد به طبیعتِ زنده،در شیوه های درمانی هم تفاوتی ایجاد میکند؟بله؛مثلا در درمان سرماخوردگی.اگر به غایتمندی و جهت دار بودن کارهای طبیعت اعتقاد داشته باشیم،آنرا ناشی از جمع شدن رطوبات در مغز و بعنوان عکس العمل طبیعت بدن میبینیم.در اینصورت طبیب هم باید به طبیعت کمک کند تا آنها را دفع کند.
اما در صورت عدم اعتقاد به این اصل، آنرا یک اختلال در دستگاه بدن میدانیم و از پزشک میخواهیم تا با تجویز داروئی خاص مانند فلفل،از ریزش رطوبات بینی جلوگیری بکند و آنها را در مغز حبس کند.در پزشکی مدرن با تجویز آنتی هیستامین مانع دفع رطوبات میگردند و بدنبال آن فرد دچار بیماریهای خطرناکی میشود که در طب سنتی به آنها اشاره شده است.
اما در مقابل،در طب سنتی ، سرماخورده را از خوردن فلفل منع میکنند،چون کار آنتی هیستامین را انجام میدهد.در حالیکه حکما براحتی میتوانستند علائمی مثل آبریزش بینی را کنترل کند،ازآن خودداری میکردند،چراکه آنرا برای طبیعت مضر میدانستند.طبیب خادم طبیعت است
چون در عالم و در بدن انسان هیچ حرکت و فعل و انفعالی بدون سبب نیست،پس طبیب هم باید به طبیعت مدبره توجه کرده و آنرا سرمشق و الگوی خویش قرار دهد . برای مثال اگر طبیعت در دفع امراض دماغیه از عطسه استفاده کند،طبیب نیز باید همین شیوه را در پیش بگیرد.
اگر طبیعت در دفع فضولات معده و مواد سمی از قی استفاده میکند،طبیب هم باید همین کار را بکند.در خونریزی زیاد،فرد با تدبیر طبیعت دچار حالت غش میشود تا در اثر خونریزی نمیرد،چرا که غش باعث میشود خون در درون بدن محتبس و خونریزی متوقف شود،طبیب هم در اینحالت تلاش نمیکند تا فرد را سریعا به هوش بیاورد،بلکه اول سعی میکند از خونریزی جلوگیری کند.
همچنین است تجویز سرفه برای دفع مواد اضافی ریه و مثالهای فراوان دیگر که نیازمند استفاده از اصطلاحات تخصصی در طب سنتی میباشد.طبیعت برای درمان بیماری کافیست،وظیفه طبیب،برداشتن موانع است.
ادامه دارد …